- ὀφθαλμικοῦ
- ὀφθαλμικόςofmasc/neut gen sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
αμφιβληστροειδής — O εσωτερικότερος από τους χιτώνες που αποτελούν τα τοιχώματα του οφθαλμικού βολβού. Είναι χιτώνας αισθητήριος και θεωρείται το κυριότερο μέρος του οργάνου της όρασης, επειδή πάνω σε αυτόν το φως –φυσικό ερέθισμα– μετατρέπεται κατάλληλα ώστε να… … Dictionary of Greek
δάκρυ — Υγρό διαφανές των δακρυϊκών αδένων, αντίδρασης αλκαλικής, το οποίο χρησιμεύει για την ύγρανση του βολβού του οφθαλμού και την απομάκρυνση ξένων σωμάτων. Το δ. περιέχει νερό και ανόργανες ουσίες, κυρίως χλωριούχο νάτριο και μαγνήσιο, θειούχο και… … Dictionary of Greek
ενόφθαλμος — ο παθολογική συνολκή τού οφθαλμικού βολβού μέσα στην οφθαλμική κόγχη … Dictionary of Greek
εξεντέρωση — η 1. η πρόπτωση τών κοιλιακών σπλάγχνων από ανεπάρκεια τού κοιλιακού τοιχώματος 2. χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση τού περιεχομένου τού οφθαλμικού βολβού για να τοποθετηθεί τεχνητός οφθαλμός … Dictionary of Greek
εξοφθαλμία — η παθολογική προπέτεια, προεξοχή τού οφθαλμικού βολβού έξω από την κανονική θέση στις κόγχες … Dictionary of Greek
εξόρυξη — η (AM ἐξόρυξις) [εξορύσσω] 1. η εκσκαφή, η εξαγωγή μεταλλεύματος ή πετρώματος από το υπέδαφος 2. η βίαιη εξαγωγή τών οφθαλμών, η τύφλωση νεοελλ. η χειρουργική αφαίρεση τού οφθαλμικού βολβού … Dictionary of Greek
επίπηξις — ἐπίπηξις, ἡ (AM) [επιπήγνυμί] σκλήρυνση, νάρκωση, σύσφιγξη αρχ. ο επίπαγος, δηλ. επιθήλιο τού οφθαλμικού φακού … Dictionary of Greek
επιπεφυκώς — Πολύ λεπτός, διάφανος βλεννογόνος που καλύπτει την εσωτερική επιφάνεια των βλεφάρων καθώς και την μπροστινή επιφάνεια του οφθαλμικού βολβού, στο ασπράδι του ματιού μέχρι το όριο του κερατοειδούς. Η φλεγμονή του ε. ονομάζεται επιπεφυκίτιδα και… … Dictionary of Greek
κογχόμετρο — το ανθρωπολ. ανθρωπομετρικό εργαλείο για μέτρηση τών διαστάσεων τού οφθαλμικού κόγχου. [ΕΤΥΜΟΛ. < κόγχη + μετρο (< μέτρο), πρβλ. δρομό μετρο, ταχύ μετρο] … Dictionary of Greek
μάτι — Το αισθητήριο όργανο της όρασης, με το οποίο γίνεται αντιληπτό το φως, το σχήμα και το χρώμα των φωτιζόμενων αντικειμένων. Ο άνθρωπος φέρει δύο οφθαλμικούς βολβούς, οι οποίοι καταλαμβάνουν τις οφθαλμικές κόγχες. Έχουν χαρακτηριστικό σφαιροειδές… … Dictionary of Greek